Słownik polsko-niemiecki. 2014.
punkcik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a || u, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. punkt (zwykle w zn. 1.): Przeglądając się w lustrze, dostrzegła ledwie widoczne punkciki na czole.; w zn. 5.: Jest to jeden jedyny punkcik, w którym się nie zgadzamy.; w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
punkcik — m III, D. a a. u, N. punkcikkiem; lm M. i zdr. od I punkt (zwykle w zn. 1) Punkciki na szybie, na soczewce. Punkciki świateł samochodu … Słownik języka polskiego
jarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, jarzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świecić, żarząc się słabym punktowym światłem, zwykle o czerwonawym zabarwieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}W ciemnościach widać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
